bila bercakap soal hati..terasa ingin menangis..bukan ape..cuma kasihan pada hati..selalu terluka..selalu disakiti..sedangkan pada hakikat..hati tak bersalah pun..tetapi hati ini terlalu sensitif..terlalu rapuh..terlalu lembut..
manusia dikurniakan perasaan..ingin disayangi..ingin dihargai..ingin menyayangi..ingin memiliki..perasaan itu kita tak boleh tolak..perasaan itu adalah anugerah..tapi tak semestinya kita akan memiliki ape yang kita inginkan..
kawan pernah bertanya.."awak dah boleh terima orang lain ke?"..saya akan terima seandainya die memang ditakdirkan untuk saya..tetapi macam mane saya nak tahu die ditakdirkan untuk saya?..hehe
saya kalau boleh malas dah nak pikir benda-benda ni..ade jodoh tu kahwin la saya..jodoh saya tengah jalan kaki..tu yang lambat sampai...hehe...jadi jangan la bertanya bila saya nak kahwin..*_^
kawan berpesan...andai memilih boyfriend..pilihlah orang yang sayang kita lebih..sebab die akan lebih menjaga kita..tapi bukan bermakna kita tak perlu menjaga hati die..kemudian pilihlah lelaki yang sayang kepada kanak-kanak..semoga terjamin hidup pada masa depan..sebab sebelum die berbuat apa-apa..die akan pikirkan pasal anak-anak..
sepupu kawan berkata.."saya kalau boleh hendak mencari lelaki yang seperti abang saya..lelaki yang boleh menjemur baju..boleh menolong didapur..beriman..baik"..pada zaman sekarang..susah hendak mencari lelaki yang seperti abang die..saya pun kalau boleh hendak mencari lelaki yang ringan tulang..yang boleh membantu isteri..bukan lelaki yang hanya pandai mengarah..yang paling penting..lelaki itu boleh menerima keluarga saya seadanya..
0 comments:
Post a Comment